De nieuwe regering Verhofstadt III zal zich buigen over de dringende zaken en daar hoort gelukkig het dossier Zaventem bij.
De vereniging Air Libre Brussel verneemt dat de portefeuille Mobiliteit uiteindelijk toegewezen werd aan minister Yves Leterme, en feliciteert hem hiermee, maar verwittigt hem tegelijkertijd het
immobilisme van zijn voorganger te verlaten en het dossier zonder taboes aan te pakken.
Als ex-minister-president van het Vlaams Gewest is minister Yves Leterme ongetwijfeld goed geplaatst om na de expansieplannen en vooruitzichten (Start-plan) van de Vlaamse regering, nu te ontdekken welke de impact is van de huidige overmatige activiteit uit Brussels Airport. De diverse gerechtelijke veroordelingen liegen er niet om, en de verharde standpunten van verenigingen en slachtoffers illustreren dit verder ten volle.
De vereniging Air Libre hoopt dat hij hierbij maatregelen zal nemen voor de inwoners van het Vlaams grondgebied, maar ook voor die 300.000 inwoners van het dichtbevolkte grootstedelijke gebied die 90 % van alle vertrekkend verkeer in haar opstijgfase te verwerken krijgen. Aangezien de minister nu een totaalbeeld van de hinder zal krijgen, zal hij niet anders kunnen dan inzien dat de hinder aan de bron geminimaliseerd moet worden, en dat de luchthaven haar hinderdraagvlak reeds sinds de jaren 90 fel overschreden heeft, laat staan een mogelijkheid bevat tot uitbreiding van haar hinderdraagvlak.
EĂ©n en ander is ook te wijten aan het ontbreken van een gezond beleid van ruimtelijke ordening, waar voornamelijk de oude nationale regering voor verantwoordelijk geweest is en recent de Vlaamse regering. In dat opzicht pleit de vereniging met klem voor een herfederaliseren van de bevoegdheid “ruimtelijke ordening” zodat de tegenwerking van een lokale burgemeester In Zaventem niet meer mogelijk is. In dit verband wijst de vereniging erop dat BelgiĂ« zowat het enige land in Europa is zonder nationaal ruimtelijk beleidsplan.
Dit dossier illustreert ten volle hoe niet onze vroegere nationale regeringen, noch de huidige Vlaamse, Waalse, en ook niet de Brusselse regeringen, een toekomstvisie ontwikkeld hebben voor hun eigen hoofdstad.
De vereniging is ook verbaasd dat Mobiliteit en Klimaat niet samengevoegd zijn, aangezien deze best verzoend kunnen worden binnen Ă©Ă©n kabinet zodat Ă©Ă©n en dezelfde persoon verantwoordlijkheid draagt voor het delicate evenwicht dat gevonden moet worden in de hedendaagse weinig consequente beleidsvoeringen tussen luchtverkeer, CO2-uitstoot en klimaatopwarming.
Ze vraagt dan ook dat de twee betrokken ministers Yves Leterme en Paul Magnette met elkaar overleg plegen en het gegeven « luchtverkeer » in haar geheel benaderen, zonder partocratische strijd tussen luchtverkeer en klimaatopwarming.
Wat het hinderdossier betreft, pleit de vereniging zoals in het memorandum die de minister ontvangen heeft (met dank voor zijn ontvangstbericht) om de hinder aan de bron aan te pakken en inzien dat een luchthaven op 2 km van een hoofdstad haar beperkingen heeft. Dit houdt in dat op deze luchthaven nachtvluchten afgebouwd moeten worden en dagvluchten beperkt tot 200.000 vluchten per jaar. Verder wijzen de inwoners van het Brussels stadsgewest op het feit dat er geen ander Europees land bestaat waar Boeings dwars de hoofdstad doorkruisen, en vragen ze dan ook dat ze inzake routes door stedelijk gebied behandeld worden zoals de centra van Leuven en Vilvoorde : de hinder en risico’s van vliegverkeer over deze dichtbevolkte gebieden zijn nihil omdat er geen vliegtuigen over gestuurd worden.
De inwoners van het stadsgewest dringen er bij de minister dan ook op aan om de geluidsnormen en de gerechtelijke uitspraken te eerbiedigen en ophouden deze te bestrijden. De geluidsnormen herfederaliseren met als bedoeling nog meer vliegverkeer ongestraft doorheen de Brusselse agglomeratie te sturen, zal een misrekening zijn waarvoor eerder vroeg dan laat een zeer zware prijs voor betaald zal worden.
Een vliegwet laten stemmen met als bedoeling de verenigingen juridisch lam te leggen zal hetzelfde effekt veroorzaken.