Onmacht heerst in dossier geluidshinder
Er is geen akkoord over het vliegtuiglawaai, dat zo weer een verkiezingsthema wordt.
Vlaanderen en Brussel onverzoenbaar over spreiding
Op het overlegcomitĂ© gisteren konden de federale, Vlaamse en Brusselse regering alweer niet tot een vergelijk komen over het geluidsprobleem van Zaventem. Het laatste Vlaamse voorstel om het aantal nachtvluchten te verminderen naar 16.000, kon zoals verwacht geen genade vinden in de Brusselse ogen. Het voorstel bood voor hen niets nieuws en repte niet over de gecontesteerde spreiding van de vluchten. Bij gebrek aan een akkoord dreigen voor de federale regering dwangsommen. Vanaf 10mei kan de actiegroep Air Libre Brussel dwangsommen eisen voor elke inbreuk op de Brusselse geluidsnormen: 5.000 euro per overtreding. Volgens de federale minister van Mobiliteit, Renaat Landuyt (SP.A), kan dat tot 100.000euro per dag oplopen. Hij is niet van plan te betalen. De vliegprocedures aanpassen wil hij evenmin. De Brusselaars menen dat slechts een klein deel van de vluchten de normen schendt en de luchthaven die perfect kan verschuiven. Landuyt ontkent dat. Hij zegt dat Zaventem niet kan opereren zonder ook Brussel aan te doen. De kern van het probleem is dat Brussel de spreiding afwijst. Vlaanderen hamert op een verdeling van de overlast. Een verzoening lijkt onmogelijk. Zijn geluidsnormen beschouwt het Hoofdstedelijk Gewest als het verweermiddel tegen een grotere spreiding en een toename van het vliegtuigverkeer. Een toename die de Vlaamse regering niet ongenegen is, getuige haar START-plan voor Zaventem. Op dit moment zijn de emissienormen – hoeveel decibels een vliegtuig produceert – federale materie en de immissienormen – hoeveel lawaai er op de grond ervaren wordt – gewestelijk. Ook het startbaangebruik en de vliegroutes zijn federaal. De milieuvergunning van de luchthaven is dan weer een Vlaamse zaak. Zo kan het dat een toestel dat alle voorschriften naleeft, ongehinderd over een Vlaamse gemeente mag vliegen maar beboet wordt als het boven Brussel komt. Geluidsnormen naar Brussels model heeft Vlaanderen niet – een nalatigheid volgens de actiecomitĂ©s. De Vlaamse politici wagen er zich niet aan omdat ze vrezen dat strenge normen het einde van de luchthaven betekenen. En minder strenge criteria dan Brussel opleggen impliceert dat Vlaanderen al het lawaai over zich heen krijgt. Premier Guy Verhofstadt (Open VLD) pleitte er na het echec voor van de geluidsnormen opnieuw een federale bevoegdheid te maken. ‘De bevoegdheidsverdeling rond de luchthaven staat de gewesten toe eigengereide en ongecoördineerde beslissingen te nemen.’ In het Vlaams Parlement en aan Franstalige kant kreeg dit idee meteen tegenkanting. ‘De knoeiboel is de schuld van paars’, fulmineerde Eric Van Rompuy (CD&V). Zijn partij verwacht meer van objectivering en van een Europese regelgeving. Het wordt een kluif voor de volgende regeringsonderhandelingen. Daarbij is het de vraag of een aanpassing van de geluidsnormen de toveroplossing is. Het zou dringende kwesties, zoals de zaak Air Libre, voorkomen, maar niet de andere procedures vanuit de Noord- of Oostrand, die op andere argumenten gebaseerd zijn. En ook zonder normen is het twijfelachtig of Brussel meer vliegtuigen zal verwelkomen. De Brusselse ministers noemden het overlegcomitĂ© een schertsvertoning ‘waarbij beleidsverantwoordelijken het publiek willen doen geloven dat zij niet verantwoordelijk zijn’. www.standaard.be/ nachtvluchten
De Standaard
26 april 2007