Door aan DHL carte blanche te geven voor de verdere expansie in België, zonder enige impactstudie, is de federale regering zonder twijfel overhaast te werk gegaan onder druk van de economische en syndicale middens. Ze heeft daarmee de kans gemist om een globale luchtvaartbeleid in België uit te werken voor de volgende tien jaar. De regering heeft zich tevredengesteld met het verderzetten van de catastrofale politieke beslissingen uit het verleden.

Door de keuze om de beslissing inzake nieuwe nachtelijke geluidshinder uit te stellen tot na de verkiezingen, proberen de regeringspartijen te ontsnappen aan een afstraffing bij de volgende stembusgang.

De inwoners van Brussel die overvlogen worden klagen deze onverantwoordelijke houding aan. Ze verzetten zich tegen de gevolgen van dit onverantwoord beleid : het recht op slaap van tienduizenden werkende mensen en van families en kinderen die onder de vliegroutes wonen.

Als de regering denkt op deze wijze te ontsnappen aan de woede van de getroffen burgers die iedere nacht door nachtverkeer gewekt worden, begaan ze een grote strategische vergissing : het rommelt al luid onder de omwonenden.

Het is het hele vrachtverkeer (zowel overdag als ‘s nachts), dat niet op zijn plaats is in een stedelijke luchthaven, die op minder dan twee km ligt van een stad met een miljoen inwoners.

In plaats van het geleidelijk af te bouwen, geeft de regering de toestemming tot verdere expansie, die ze, tenminste voorlopig, in Zaventem localiseert. Ze staat dit toe met een DHL-vloot, dat voornamelijk bestaat uit overgekochte tweedehands vliegtuigen, meestal ouder dan 20 jaar, en bovendien zonder beperkingen inzake milieuwetten of tijdsschema’s.

De omwonenden van Brussel eisen van zowel de Vlaamse als de Brusselse Regeringen dat deze zich categoriek verzetten tegen het behoud op Zaventem van het vrachtvervoer van DHL en zijn uitbreiding.

Ze verwachten ondertussen al niet meer dat de federale regering tegen september het probleem grondig aangepakt zal hebben. Ze hebben geen hoop meer op een overheidsbeslissing dat zou moeten uitmonden in het beperken van extreem schadelijke uitbreiding of in een standpunt waarbij de overlast niet zomaar naar elders verplaatst wordt.

Ontmoedigd door het misprijzen dat ze vanwege de politieke besluitnemers ondervinden, achten de omwonenden het voortaan zinloos om met een Federale Regering te discussiëren die enkel naar de lobbies van DHL, BIAC en de vakbonden luistert waarbij hun eigen kortzichtige belang logischerwijze primeert, en waarbij de kosten die op de gemeenschap afgewenteld worden nooit in de eindrekening verschijnen. Ze vinden dat het tijd is om hun ongenoegen met de medeplichtigheid van de politieke macht meer en meer te manifesteren.

Ze richten zich vanaf nu naar de gerechtelijke macht en zullen overgaan tot krachtige acties tegen dit kortzichtig en onrechtvaardig beleid dat op korte en langere termijn meer kwaad dan goed zal doen zowel wat betreft het leven van duizenden mensen als wat betreft de economie in dit land. Ze zullen beleidsmakers aanklagen die gekozen hebben voor het belang van enkele investeerders ten koste van het algemeen belang.