Minister van Mobiliteit Renaat Landuyt verklaart vandaag in de pers dat de dwangsommen toegenomen zijn tot 25 miljoen Euro. De vereniging Bruxelles Air Libre Brussel wenst bekend te maken dat zij geen verdere dwangsommen opgelegd heeft sinds de 10 miljoen Euro begin deze maand. De vereniging verwacht nog steeds een initiatief van Minister Landuyt om de geluidsnormen te eerbiedigen en zodoende de dwangsommen te vermijden. Door zijn verklaring maakt de Minister bekend dat hij nog steeds niet bereid is de uitspraak van het gerecht van 8 februari te eerbiedigen.

Ter herinnering : van de 350 dagelijks naar het Brussels Gewest opstijgende toestellen zouden de 15 zwaarste toestellen op een ander tijdstip, startbaan, of route gezet moeten worden. De vereniging Air Libre heeft met de dwangsommen geenszins de bedoeling om de hinder op anderen te schuiven, wel wenst ze dat de hinder verlicht wordt in de zwaar getroffen noord-oostelijke gemeenten van het Brussels Gewest en vraagt ze dat de rol en bestemming van de luchthaven ter discussie komt. Volgens Air Libre heeft vracht, cargo, en charter op deze luchthaven een veel te grote impact op de leefbaarheid van de omgeving en hebben deze activiteiten geen netto toegevoegde waarde.

De overheid wordt veroordeeld omdat ze geen enkele strukturele maatregel neemt om de hinder waar dan ook te verlichten of te compenseren. Ook op andere luchthavens worden rechtszaken aangespannen : het is sprekend dat de omwonenden van Bierset (Luik) hun laatste rechtszaken verloren hebben omdat de overheid duidelijk heeft kunnen aantonen dat zij een beleid van ruimtelijke ordening, schadeloosstelling, en een beperking van de hinder nastreeft. En zo gaat dat ook rond de luchthavens van Parijs, Frankfurt, en elders in Europa.

In augustus 2005 heeft Minister van Mobiliteit Renaat Landuyt één enkele poging ondernomen om rationeel met dit dossier om te gaan. Hij heeft met name een « bouwstop » rond de luchthaven van Zaventem afgevaardigd. De burgemeester van Zaventem, Francis Vermeiren, heeft zich onmiddellijk hiertegen verzet, en daarmee werd zonder meer iedere verdere rationele aanpak van ruimtelijke ordening afgeblazen.

Vier jaar spreidingsplan en gerechtelijke uitspraken hebben duidelijk aangetoond dat de federale overheid geen oplossingen gezocht heeft. Daarom kan ze niet anders dan door het gerecht veroordeeld worden. De federale overheid en meer bepaald Minister Landuyt zijn als enigen gemachtigd om het opstellen van de vluchtplannen van Zaventem, en kunnen de schuld niet in de schoenen van de gewesten, noch in die van de omwonenden of hun verenigingen schuiven.