Blootstelling aan chronische geluidsoverlast verhoogt het risico op een hartaanval. Dat blijkt uit een net gepubliceerd onderzoek van Dr. Stefan Willich, directeur van het Duitse Instituut voor Sociale Geneeskunde, Epidemiologie en Gezondheidseconomie. Het is niet zozeer de ergernis van het geluid dan wel een fysiologisch proces dat erdoor op gang gebracht wordt dat de oorzaak is van het hartlijden. Mannen en vrouwen reageren verschillend op chronisch lawaai.

Onderzoekers van de Charité Universiteitskliniek van Berlijn hebben daaruit de conclusie getrokken dat de tolerantiedrempel voor geluid op de werkplaats moet worden verlaagd van de huidige Europese norm van 85 decibel naar 65 en 75 decibel. Mensen die al aan een hartziekte lijden, doen er bovendien goed aan lawaaioverlast te vermijden, stellen ze.

De studie van NaRoMI (Noise and Risk of Myocardial Infarction) was erop gericht om subjectieve en objectieve overlast te onderscheiden en om al dan niet een verband te vinden tussen cardiovasculair lijden en blootstelling aan chronisch lawaai in de woon- en werkomgeving. Dr. Stefan Willich stelt vast dat chronisch lawaai, zoals van een nabijgelegen autoweg of een luchthaven, de kans op een hartaanval verhoogt met 50 procent bij mannen en verdrievoudigt bij vrouwen. Geluidsoverlast op de werkvloer had ook effect op mannen (30 procent) maar niet op vrouwen. Subjectieve waarnemingen, zoals ergernis, hadden enkel een marginaal effect op de gezondheid van vrouwen.

De Morgen,

© 2005 Uitgeverij De Morgen n.v.