J’espère que le ministre Peeters se trompe quand il dit aujourd’hui à DE TIJD :

 » le ministre-Président Charles Picqué affirme que les normes de bruit ne sont pas – onbespreekbaar – et est prêt à mettre de l’eau dans son vin « 

Le parlement bruxellois a promulgué ces normes, le Conseil d’Etat les a approuvées, la Cour d’appel a confirmée leur application sous peine d’astreintes et le gouvernement bruxellois à signifié ce jugement.
Puisque le gouvernement fédéral n’en a cure, il n’y a plus qu’à attendre le 15 octobre pour que le montant des astreintes l’oblige à respecter la loi. Il n’y a rien à négocier et leur application ne met nullement en cause la viabilité de l’aéroport (moins de 10% des vols au-dessus de Bruxelles, prétendus peu nombreux).

Ces normes ne rejoignent même pas les recommandations de l’OMS. Elles constituent une mesure nécessaire, mais insuffisante, pour assurer la santé et la sécurité de la zone la plus densément peuplée du pays.

courtoisement vôtre,
Yvan Vandenbergh

——–

Kris Peeters in De Tijd (Patrick Luysterman) 12/09/2005

… Om vijf sterren te halen, moet de regering nog een opdracht vervullen in die economische fata morgana: het probleemdossier van de nachtvluchten. Die knoop wordt maar niet ontward, en heeft ondertussen DHL naar het buitenland gedreven. De overgang van concentratie naar spreiding van vluchten is zoals het openen van de doos van Pandora geweest.

… Ik heb een opening gemaakt door te stellen dat na het vertrek van DHL de nachtvluchten afgebouwd moeten worden en ik heb van Brussels minister-president Charles Picqué (PS) begrepen dat de Brusselse geluidsnormen niet onbespreekbaar zijn. De experts zijn bezig, de kabinets-medewerkers zijn bezig en we zijn bereid water bij de wijn te doen. Hoeveel wijn, laat dat voorlopig het geheim van de onderhandelingen zijn. Ik wil in ieder geval geen tweede keer meer meemaken wat ik vorig jaar als kersvers minister in het DHL-dossier heb meegemaakt. Dat was in menig opzicht hallucinant. Ik ben wellicht niet de enige ben die dat niet nog eens wil beleven. »