An Van hamme 24/03/2004

De reacties van de comités tegen de vliegtuighinder zijn verdeeld nadat maandagnacht de eerste fase van het nieuwe spreidingsplan inging. Vooral de bewoners van de Oostrand ondervonden meer overlast en overwegen zelfs nieuwe juridische stappen. Deze eerste fase van het plan van minister Bert Anciaux (Spirit) betekent alleen nog maar een spreiding van het baan- en routegebruik tijdens de nacht. De spreiding overdag volgt op 17 april.

WRAAKROEPEND. Zo noemt Thierry Schuybroek van het actiecomité Wake-Up Kraainem uit de Oostrand de eerste nacht van het spreidingsplan-Anciaux.  » Dit is exact wat we hadden verwacht. Om 4.29 uur was het gedaan met slapen. Ik ben achter mijn bureau gaan zitten en ben beginnen werken, want je slaap is toch gebroken. Na dat eerste vliegtuig volgde al snel een tweede. Misschien moet ik minister Anciaux wel dankbaar zijn, want mijn werkprestaties zijn opmerkelijk verbeterd doordat ik zo vroeg uit de veren was  » , reageert een cynische Schuybroek.

Nadat de Raad van State vorige week besloot om het spreidingsplan niet te schorsen, plant de Oostrand nieuwe juridische stappen.  » Onze advocaten bekijken de mogelijkheden nog. Maar ik begrijp nog altijd niet dat de Raad van State het advies van de auditeur niet volgde. Dat is hoogst ongebruikelijk. Ik laat het hoofd echter niet hangen en zal proberen om een minister uit te nodigen die ‘s nachts in mijn tuin kan komen luisteren naar de hinder. Vroeger hadden we tenminste alleen last bij noord-noordoostenwind. Nu landen vliegtuigen sowieso op baan 02. »

Voor de meeste andere inwoners van Brussel maakte deze eerste fase van het spreidingsplan weinig verschil. Maurice Seewald van het comité Bruxelles Air Libre Brussel: , » Deze stap treft vooral de Oostrand. Pas wanneer ook de dagvluchten gespreid worden, zullen wij extra hinder ondervinden. Dan krijgen we in het weekend om 6 uur ‘s morgens en 23 uur ‘s avonds de zwaarst geladen vliegtuigen over ons heen, vanuit Sint-Pieters-Woluwe tot Schaarbeek en Laken en verder naar het noorden toe.  »

Het Brussels actiecomité kant zich trouwens nog altijd tegen alle nachtvluchten.  » Ook al hebben we er nu geen last van, de nachtvluchten spreiden kan nooit solidair zijn. Bovendien vrezen we dat de spreiding toelaat om extra nachtvluchten in te lassen. « 

 » Voor de eerste keer sliep ik opnieuw zonder oordopjes  » , zegt Chris Luyckx van actie Noordrand/Daedalus.  » Het zal nog wel eventjes duren voor we hersteld zijn van de maandenlange slaapdeprivatie. Maar op het eerste zicht is er sprake van een verbetering. » Toch noteerde Luyckx, die in Grimbergen woont, nog twee duidelijk hoorbare vliegtuigen en drie iets minder luide toestellen.

Luyckx verwacht pas een echt effect op middellange of lange termijn.  » Het plan-Anciaux houdt een spreiding in van het baangebruik en een spreiding in de tijd. De ene nacht zal dus de andere niet zijn. Het wordt ook afwachten hoe de spreiding zich overdag vertaalt. Als we tijdens het weekend van de rust kunnen genieten scheelt dat wellicht ook al heel wat. »

Noordrand/Daedalus wil ook benadrukken dat niet alle hinder werd verschoven in de richting van de Oostrand.  » Anderhalf jaar geleden kregen wij nog alles over ons. Nu gaat een deel terug naar de Oostrand, zodat zij opnieuw in de buurt zitten van het overlastniveau dat ze vroeger ondergingen. Maar vergeet niet dat Diegem en Haren, beide in de Noordrand, toch nog altijd de zwaarst belaste gemeenten blijven. « 

Nota van Air Libre Brussel :
Haren maakt geen deel uit van de noordrand, maar ligt in het Brussels Gewest. Daarentegen ligt Diegem wel in Vlaanderen, maar niet echt in het noorden, en zeker niet dicht bij Grimbergen waar de werkgroep Daedalus actief is.

Daedalus tracht natuurlijk iedereen te recupereren die het kan, en vergeet daarbij graag dat zij medeverantwoordelijk zijn voor het herinvoeren van de Chabert-route die over zowel Diegem als Haren loopt.

Ik begrijp dat zij strijden voor verbetering, net zoals alle bewonersgroepen, maar met dit verschil dat zij de overlast op anderen willen afwentelen en niet of nauwelijks wensen op te komen voor een beperking van de nacht- en dagvluchten. Dit omdat hun strategie een grotere kans maakt bij de meerderheidspartijen en dat zij daardoor sneller van hun probleem verlost zullen zijn.

Eigenlijk werken zij dus mee aan een verhoging van de activiteiten op deze luchthaven waardoor de overlast zelfs met spreiding voor iedereen ondraaglijk is, en waardoor de expansie van de luchthaven (verdubbeling activiteiten voorzien op ongeveer 7 jaar tijd) de toestand voor heel de regio onhoudbaar zal maken.

De spreiding vnadaag is ondraaglijk omdat het een spreiding is nacht/week/week-end en dus een verdoken concentratie is. Een echte spreiding zou inderdaad een afwisselend gebruik van opeenvolgende vertrekken op verschillende banen moeten betekenen met een maximum aantal overvluchten voor elk gebied per uur. Dit is echter door de configuratie van deze luchthaven onmogelijk.

Verder kan de vraag gesteld worden of het wel een ethisch juiste zaak is om mensen die geen of weinig hinder ondervonden van de een op de andere dag een onleefbare situatie op te leggen zonder enige vorm van vergoeding. Als een treinspoor in mijn achtertuin wordt aangelegd krijg ik toch wel de mogelijkheid om zonder financieel verlies te verhuizen, al moet ik daarbij mijn gehechtheid aan mijn woning laten varen. Dit is acceptabel omdat er een alternatief geboden wordt en dat men om het algemeen economisch belang bereid is een toegeving te doen. Waarom bestaat deze compensatie voor het ene soort verkeer en niet voor het andere? Aan u om dit uit te zoeken.

Maurice Seewald