De Minister van Mobilitiet heeft vorig week-end onverwachts de Chabert-route opnieuw ingevoerd, en onmiddelijk in gebruik laten nemen. Het eerste tweemotorig straalvliegtuig is zaterdag vol triomf over de grote markt gevlogen en heeft zodoende van oost naar west het volledig Brussels Gewest doorkruist. Hiermee worden ongeveer 80 overvluchten toegevoegd aan de reeds talloze zware vliegtoestellen die elke dag het Gewest doorkruisen, en aan de nachtelijke vrachtvliegtuigen die over het kanaal de Onkelinx-route volgen.

Het spreidingsplan voor de dagvluchten zou nochtans volgens de Minister zelf pas op 17 april ingang vinden. Is de Minister hiermee de weerbaarheid van Brusselaars aan het uittesten, is dit zuivere provocatie, of moet dit als antwoord gezien worden op het herinvoeren van de Brusselse geluidsnormen ? Hoopt de Minister misschien door met mondjesmaat zijn spreidingsplan toe te dienen dat Brusselaars aan de hinder zullen wennen of doet de Minister dit onverwachts om geplande tegenacties te vermijden ?

Is de Ministerraad op de hoogte van dit schemaverandering of is het een bittere pil die ze slikt omdat de nachtrust van de Brusselaars een regeringscrisis niet waard is (« le sommeil des Bruxellois ne vaut pas une crise gouvernementale ») zoals Minister Louis Michel onlangs gesteld heeft.

Het epos van de vliegtuighinder lijkt hoe langer hoe meer op een oorlog tussen het Vlaams en het Brussels Gewest en minder op een communautair conflict. In dit verband moet gezegd dat er meer Nederlandstaligen in Brussel woonachtig zijn dan in heel de Noordrand, en dat deze natuurlijk gekant zijn tegen het systematisch overvliegen van de dichtstbevolkte regio van het land. Daarbij komen werkgelgenheid en inkomsten voor het overgrote deel enkel Vlaanderen ten goede. Wat Wallonië betreft, kan men stellen dat heel deze zaak haar niets kan schelen zolang DHL niet dreigt naar Bierset te delocaliseren.

Zullen we binnenkort de VN-blauwhelmen ter hulp moeten roepen ?